Czas powstania: II-III wiek, okres wpływów rzymskich

Materiał: złoto

Technika: odlew, granulacja

Wymiary: średnica zewnętrzna – 2,2 cm; waga – 10.5 g

Nr inw.: MCh/A – 158

Złoty pierścień został odkryty w trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych na stanowisku nr 22 w Leśnie, gm. Brusy przez ekspedycję archeologiczną kierowaną przez dr. Krzysztofa Walentę z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego. Znajdowało się tutaj cmentarzysko związane z ludnością kultury wielbarskiej identyfikowanej z Gotami.

 Zabytek stanowił element wyposażenia pochówku określanego jako tzw. grób książęcy. Tego typu groby wyróżniały się swoją formą oraz bogactwem wyposażenia.

Pierścień znajdował się na palcu prawej ręki. Jest on zdobiony trzema dookolnymi rzędami drobnych kuleczek - granulek, przy czym większe ułożone są w pasie centralnym, a drobne i delikatniejsze znajdują się przy jego krawędziach. Obok znajdował się  drugi pierścień, nieznacznie mniejszy i tak samo zdobiony.

Ozdoby tego rodzaju należą do rzadkich znalezisk na terenie Polski, podobne zabytki znane są z Komorowa oraz Poznania Komandorii, natomiast licznie występują w Skandynawii: Norwegii, Zelandii oraz Gotlandii. Znajduje się je w grobach mężczyzn oraz kobiet. Uważa się, że były symbolami wysokiego statusu społecznego zmarłych, pochodzących głównie z rodzin arystokracji rodowej i plemiennej.

P. W.

Literatura:

A. Gałęzowska, Złoty pierścień z Mgowa, gm. Płużnica, byłe woj. toruńskie, Wielkopolskie Sprawozdania Archeologiczne, t. V, 2000, s. 225-250.

K. Walenta, Leśno i mikroregion w okresie rzymskim, Chojnice 2009, s. 17-19.